رای دادن وظیفه ملی من است!

رای دادن یکی از تکالیف الهی ما است همچنین مقام معظم رهبری در خصوص لزوم شرکت گسترده و پرشور مردم در انتخابات تاکید داشته اند.حضور مردم در انتخابات علاوه بر یک تکلیف الهی،وظیفه ملی هم به حساب میاید.

بنیان گزار فقید جمهوری اسلامی،حضرت امام خمینی (ره) فرموده اند که شرکت در انتخابات یک تکلیف الهی است و همانطور که امام خمینی (ره) فرموده اند،حفظ جمهوری اسلامی از اهم واجبات است.

حضور مردم در انتخابات را علاوه بر منظر دینی،میتوان از منظر ملی نیز مورد توجه قرار داد. از این منظر شرکت در انتخابات را میتوان هم یک وظیفه ملی قلمداد کرد و هم در عین حال یک حق برای مردم و اتباع جمهوری اسلامی ایران محسوب نمود.

جالب است بدانیم که در برخی کشورهای دموکراتیک، ازجمله برخی کشورهای پیشرفته و اروپایی، عدم حضور شهروندان واجد شرایط در پای صندوق های رای، قانونا جرم محسوب شده و شامل جریمه نقدی یا دیگر محرومیت های مدنی است زیرا طبق این دیدگاه، شرکت در انتخابات یک وظیفه شهروندی است و کسی که در انجام این وظیفه کوتاهی کند باید مجازات شده و جریمه بپردازد.

طبعا کسی که پای صندوق می آید و از این حق استفاده می کند از نظر هر دو دیدگاه فوق برنده است زیرا هم به وظیفه اش عمل کرده و هم از حق خود استفاده نموده و از آن صرف نظر نکرده است.

البته اگر کسی از حق خود استفاده نکرد، در این دیدگاه به ظاهر کار ناپسندی نکرده است اما طبیعی است که نمی تواند بعدا در این خصوص ادعایی داشته باشد یا اعتراض نماید چرا که بصورت خودخواسته از حق خود صرف نظر کرده یا در احقاق آن کوتاهی نموده و جدیت به خرج نداده است.

در اهمیت جایگاه مجلس همین بس که امام (ره) می فرماید مجلس در راس همه امور است . البته که چنین است زیرا سامان امور بر مدار قانون است و قانون را نیز مجلس وضع می کند. تمام امور اجرایی کشور،حتی آئین نامه های اجرایی،بخشنامه ها،دستور العملها و...مبتنی و بر اساس قوانینی است که در مجلس وضع میشوند و مصوبات هیات دولت نیز باید مطابق قوانین مجلس باشند.

این یعنی گوشه به گوشه زوایای زندگی اجتماعی مردم و حتی برخی ابعاد زندگی خصوصی ما نیز متاثر از قوانینی است که در مجلس وتوسط نمایندگان متخب مردم  وضع میشود.

طبعا در موضوعی به این اهمیت که به سرنوشت کشور، مردم و فرزندانمان مربوط است،صرف نظر کردن از حق به بهانه اینکه حق خودمان است و حق داریم از آن استفاده یا چشم پوشی کنیم،عاقلانه نخواهد بود. بخصوص از حق انتخاب که در حال حاضر تنها راه قانونی اعمال نظر مردم در حاکمیت به حساب می آید،نباید چشم پوشی و صرف نظر کرد. به خاطر بیاوریم که رای دادن تنها حق رای دهنگان نبوده و ما به نوعی بعنوان ولی کفیل فرزندان زیر 18 سال خود-که حق رای ندارند نیز هستیم و به جای ایشان و برای سرنوشت آنان هم  تصمیم می گیریم.

لذا با هر نوع حساب و کتابی، عاقلانه، منطقی، به مصلحت و بهتر است که با شرکت در انتخابات، به جای چشم پوشی، بر حق خود (حق تعیین سرنوشت و حق اعمال نظر در حاکمیت) اصرار ورزیم. مطمئنا با بی توجهی یا قهر و شرکت نکردن چیزی عوض نخواهد شد و تغییر و تحول موثر و مثبت، تنها با اعمال حق محقق خواهد شد نه رها کردن حق.به عبارت دیگر تنها با پافشاری بر حق میتوان به آن دست یافت و نه با چشم پوشی و انصراف!

پس بنا بر این،شرکت در انتخابات را چه تکلیف بدانیم و چه حق،در هر دو صورت در قبال آن مسئول هستیم و این مسولیت هم ناظر به اصل شرکت در انتخابات است و هم ناظر به معیار و ملاک انتخاب ما.باز هم فراموش نکنیم که خداوند در کتابش که راهنمای سعادت نوع بشر است فرموده است:همانا خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر که خودشان سرنوشت خود را تغییر دهند.

به امید عزت و سربلندی بیشتر ایران

وعده همه دوستداران ایران زمین،روز جمعه 7 اسفند در شعب اخذ رای سراسر کشور

منبع:یارگمنام،عصر ایران