فضایل ماه ذي القعده

ماه ذي القعده نخستين ايستگاه مهم خودسازي بعد از اتمام ماه مبارك رمضان، فرصتي مغتنم براي مشتاقاني است كه با گذشت يكماه از پايان شهرالله الاكبر ،همچنان با حسرت به پشت سر نگريسته و بي صبرانه چشم براه ماه رمضاني ديگر هستند.

به گزارش سایت فرهنگی و مذهبی طاقت ، سيد ابن طاووس از علماي بزرگ شيعه و داراي آثار گران قدر در موضوع دعا و علوم اسلامي و صاحب مقتل معروف لهوف ،در كتاب اقبال الاعمال در فضيلت ذي القعده گفته است:ماه ذي القعده ماهي است كه به هنگام شدت و گرفتاري زمان خوبي براي دعاست ؛ اين ماه، "ماه اجابت دعاها" ناميده شده است، لذا بايد اوقاتش را غنيمت شمرد و در آن روزه حاجت گرفت.
ذي القعده كه با در نظر گرفتن ماه رمضان به عنوان شروع سال در نظر ارباب معرفت،اولين ماه از ماههاي حرام محسوب مي شود،از حرمت خاصي برخودار است و ارتكاب گناه در آن كيفر سنگين تري داشته و حسنات نيز پاداشي مضاعف دارد.

از ويژگيهاي ديگر ذي القعده آن است كه ايام اداي حج تمتع در آن آغاز مي شود و زوار خانه خدا در اين ماه بتدريج با ره سپردن به سوي مكه مكرمه و انجام مناسك عمره تمتع ،به انتظار مراسم بزرگ حج مي نشينند.
از ديگر مناسبتهاي ماه ذي القعده، ولادت حضرت فاطمه معصومه (س) در اول ماه ذي القعده سال 173 هجري قمري، ولادت امام علي ابن موسي الرضا (ع) در يازدهم ذي القعده سال 148 هجري قمري و شهادت آن حضرت بنا بر روايتي غير مشهور در بيست سوم ذي القعده سال 203 هجري قمري و شهادت حضرت امام محمدتقي(ع) در آخر ماه ذي القعده سال 220 هجري قمري است.
ماه ذي القعده بر خلاف ماه شوال كه شايد بخاطر دادن استراحت به بندگاني كه يكماه روزه داشته و به عبادت مشغول بوده اند اعمال خاصي براي آن ذكر نشده است، از اعمال عبادي ويژه و اوقاتي مخصوص دعا و عبادت برخوردار است كه ذيلا به آن اشاره مي شود:

.1نماز روز يكشنبه
در روايتي از رسول خدا (ص) آمده است:هر كس نماز روز يكشنبه را بجا آورد، توبه اش پذيرفته مي شود و گناهانش آمرزيده مي شود و سبب بركت براي نماز گزار و خانواده اش خواهد بود و در روز قيلامت كساني كه از او حق و طلبي دارند از وي راضي شده و با ايمان از دنيا خواهد رفت و قبرش وسيع و نوراني مي گردد و پدر و مادرش از او راضي شوند و آنها نيز مورد مغفرت قرار خواهند گرفت، ذريه او بخشيده شوند و روزي او وسيع گردد و فرشته مرگ هنگام مردن با او مدارا كند و به آساني جانش را بگيرد.
كيفيت اين نماز به اين صورت است كه نماز گزار روز يكشنبه غسل كند و وضو بگيرد و چهار ركعت نماز(دو نماز دو ركعتي) بجا آورد و در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه، سوره توحيد 3 مرتبه و سور فلق و ناس را يك مرتبه بخواند و بعد از نماز 70 مرتبه استغفاز كند و آن را به لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ ختم كرده و سپس بگويد:
یا عزیزُ یا غفار، اِغفِر لی ذُنوبی و ذُنوبَ جَمیعِ المُومنینَ و المُومِنات، فَاِنّه لا یَغفِرُ الذُّنوبَ الّا اَنت.
2. سه روز روزهاز رسول خدا(ص) روايت شده است كه هر كس روزهاي پنج شنبه، جمعه و شنبه از ماه حرام را روزه بگيرد، عبادت يك سال براي او نوشته مي شود.
3.نيمه ذي القعده
از رسول خدا (ص) روايت شده است كه شب پانزدهم ذي القعده شب مباركي است و خداوند در اين شب به بندگان مومن نظر رحمت مي افكند و هر كه در اين شب به عبادت خداوند مشغول باشد، پاداش بسياري دارد.
طبق فرمايش رسول گرامي اسلام(ص) ،حاجت كساني كه در اين شب بدرگاه الهي عرض حاجت كنند،بي پاسخ نخواهد ماند!
4.روز بيست و پنجم(روز دحو الارض)
بيست و پنجم ذي القعده، روزي است كه نخستين خشكي هاي كره زمين در محل خانه كعبه از آب سر برآورد و سپس از آن نقطه، خشكي هاي كره خاكي گسترش يافت.
امير المومنين (ع) در فضيلت اين روز فرموده است:اول رحمتي كه از آسمان به زمين نازل شد در روز بيست و پنجم ماه ذي القعده بود، لذا هركس آن را روزه بگيرد و آن شب را به عبادت بپردازد پاداش يكصد سال عبادت را دارد.
اين روز يكي از 4 روزي است كه در طول سال، روزه آنها از ثواب ويژه ايي برخوردار بوده و براي اين روز علاوه بر روزه، نمازي با فضيلت و دعايي مخصوص وارد شده است كه دستور آن در مفاتيح الجنان موجود است.

منبع:یارگمنام