تاریخ ولادت ، شهادت و امامت معصومین(ع)

در این ساعت برای شما یاران گمنامی تاریخ ولادت ، شهادت و امامت معصومین(ع) را قرار داده ایم که می توانید در ادامه معتبرترین آن ها را با استفاده منابع بنگرید.با ما همراه باشید.

نخست باید گفت؛ در ارتباط با تاریخ ولادت، مدت امامت و شهادت امامان(ع) نقل‌های مختلف وجود دارد که ما در این‌جا تنها به نقل‌های مشهور بسنده کرده و از دیگر اقوال صرف نظر می‌کنیم.
1. امام علی(ع)
تاریخ ولادت: روز جمعه سیزدهم ماه رجب؛ پس از سى سال از عام الفیل، ‏برابر با 23 قبل از هجرت.
مدت امامت: دوران امامت على(ع) پس از پیامبر گرامی اسلام(ص) سى سال بود که بیست و چهار سال و شش ماه از این مدت را آن‌حضرت نمی‌توانست دخالتى جدی در کارها و احکام اسلام بنماید و همواره مدارا می‌کرد. و پنج سال و شش ماه دیگر را [نیز که خود بر سر کار آمد] گرفتار جنگ با منافقان بود.
تاریخ شهادت: 21 ماه رمضان سال 40 هـ.ق.[1]
2. امام حسن مجتبی(ع)
ولادت: نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجری.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امیرالمؤمنین علی(ع)، در رمضان سال چهلم تا ماه صفر سال 50 هجرى، به مدت 10 سال. از این مدت، هفت ماه و 24 روز را عهده‌دار امر خلافت ظاهری مسلمانان بود و سپس طى صلحى، آن‌را به معاویة بن ابی سفیان واگذار کرد.
شهادت: 28 صفر سال 50 هـ.ق.[2]
3. امام حسین(ع)
ولادت: سوم ماه شعبان سال چهارم هجری. همچنین گفته‌اند: در شب پنجم شعبان سال چهارم هجرى در مدینه متولد شد.
مدت امامت: ده سال و چند ماه یا 11 سال.
شهادت: دهم ماه محرّم سال 61 هـ.ق.[3]
4. امام سجاد(ع)
ولادت: نیمه ماه جمادى الآخر و یا در نهم یا پنجم یا هفتم ماه شعبان سال 38 و یا 36 هـ.ق.
مدت امامت: 34 سال.
شهادت: 12 محرّم سال 95 هـ.ق.[4]
5. امام باقر(ع)
ولادت: اول ماه رجب یا سوم صفر سال 57 هـ.ق.
مدت امامت: 18 یا 19 سال.
شهادت: هفتم ماه ذی حجه یا ربیع الاول‏ سال 114 هـ.ق.[5]
6. امام صادق(ع)
ولادت: 17 ربیع الاول سال 83 هـ.ق.
مدت امامت: 34 سال.
شهادت: نیمه ماه رجب و یا شوّال سال 148 هـ.ق.[6]
7. امام کاظم(ع)
ولادت: هفتم ماه صفر سال 128 هـ.ق.
مدت امامت: 35 سال.
شهادت: ماه رجب سال 183 هـ.ق.[7]
8. امام رضا(ع)
ولادت: یازدهم ذی قعده سال 148 هـ.ق.
مدت امامت: 20 سال.
شهادت: سال 203 هـ.ق.[8]
9. امام جواد(ع)
ولادت: هفدهم ماه رمضان و یا پانزدهم ماه رجب سال 195هـ.ق.
مدت امامت: 17 سال.
شهادت: ماه ذى القعده سال 220 هـ.ق.[9]
10. امام هادی(ع)
ولادت: پانزدهم ماه ذى حجه سال 212 هـ.ق.
مدت امامت: 33 سال.
شهادت: سوم ماه رجب سال 254 هـ.ق.[10]
11. امام حسن عسکری(ع)
ولادت: هشتم ربیع الثانی سال 232 هـ.ق.
مدت امامت: 6 سال.
شهادت: هشتم ربیع الاول سال‏ 260 هـ.ق.[11]
12. امام مهدی(عج)
ولادت: پانزدهم شعبان سال 255 هـ.ق.[12]
امام مهدی(عج)، به عنوان آخرین حجّت کامل حق، متولد شده‌اند و وجود و حضور دارند، اما در پرده غیبت بسر می‌برند و مسلمانان منتظر ظهور او هستند. امام مهدی(ع) در صحنه حاضر و با مردم ارتباط دارد، ولی آنان از تشخیص و تطبیق نام و عنوان امام بر او محروم‌اند. به دیگر سخن؛ گونه‌ای از احتجاب (پرده بر چهره داشتن) یک‌سویه در کار است، و مردم آگاهانه و آشکارا با او ارتباط ندارند؛ اما او آنان را می‌بیند و می‌شناسد و با ایشان داد و ستد می‌کند.[13]
[1]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏1، ص 5 و 9، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 306 و 309، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1417ق؛ ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج ‏42، ص 571، بیروت، دار الفکر، 1415ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏35، ص 8، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1363ش.
[2]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 5؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 402 - 403؛ کرکی حائری‏، سید محمد، تسلیة المجالس و زینة المجالس‏، ج ‏2، ص 31، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، چاپ اوّل‏، 1418ق؛ اربلی، على بن عیسى‏، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‏1، ص 486، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، 1421ق؛ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، ج ‏2، ص 60، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق.
[3]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 27؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 420؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏1، ص 463، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ امین عاملی‏، سید محسن، أعیان الشیعة، ج ‏1، ص 578، بیروت، دار التعارف للمطبوعات‏، 1406ق.
[4]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 138؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 480 - 481؛ فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ‏1، ص 456، قم، انتشارات دلیل ما، چاپ اول، 1423ق؛ شافعی ایجی، احمد بن جلال الدین‏، فضائل الثقلین من کتاب توضیح الدلائل على ترجیح الفضائل‏، ص 538، تهران، المجمع العالمى للتقریب بین المذاهب الإسلامیة(المعاونیة الثقافیة)، چاپ اوّل‏، 1428ق.
. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 138.
[5]. إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 498؛ الکافى، ج ‏1، ص 497؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 210؛ شافعی، محمد بن طلحه‏، مطالب السئول فی مناقب آل الرسول‏، ص 277، بیروت، البلاغ، چاپ اول، 1419ق.
[6]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 180؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 514؛ روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج ‏1، ص 479؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 279 – 280.
[7]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 215؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏2، ص 6؛  کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 747.
[8]. الکافی، ج 1، ص 486؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 247.
[9]. الکافی، ج 1، ص 486؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 273؛ مناقب آل أبی طالب(ع)، ج ‏4، ص 379؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏2، ص 91.
[10]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 297؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏2، ص 109؛ مناقب آل أبی طالب(ع)، ج ‏4، ص 401.
[11]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 313؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏2، ص 131.
[12]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 339؛ إعلام الورى بأعلام الهدی، ج ‏2، ص 214.
[13]. ر. ک: «علت غیبت امام مهدی(عج)»، سؤال 1777؛ «حضرت مهدی(عج) در قرآن»، سؤال 1409؛ «امام مهدى(عج) از نظر شیعه»، سؤال 168.
 منابع:رسانه و پایگاه فرهنگی مذهبی یارگمنام ؛ اسلام کوئست