اشعار شهادت امام هادی النقی(ع)

ای نجل جواد، ابن رضا، حضرت هادی

بگرفته حسن بر تو عزا حضرت هادی

یک عمر ستم دیـده ز جور «متوکل»

در آینۀ صبح و مسا حضرت هـادی

دل سوخته از طعنه و از زخم زبان‌ها

خونین جگر از زهر جفا حضرت هادی

بردند همان شب که سوی بـزم شرابت

چون از تو نکردند حیا؟ حضرت هادی

افسوس که کشتند تـو را از ره بیـداد

بی جرم و گنه، قوم دغا حضرت هادی

افسوس، به جور از حرم مادر و جدت

گشتی تو غریبانه جدا حضرت هادی

کس از غم ناگفته‌ات ای یوسف زهرا

آگاه نشد غیر خـدا حضرت هـادی

کشتند تو را در دل غربت، به چه جرمی؟

ای جان جهانت بـه فدا! حضرت هادی

بزم می و خون دل و حبسِ ستم و زهر

حق تو عجب گشت ادا حضرت هادی

در ماتـم تـو ای خلف پـاک پیمبـر

شد سامره چون کرب و بلا حضرت هادی

"میثم" به تو و غربت تو اشک فشاند

ای کشتۀ بی‌جرم و خطا حضرت هادی

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

-----------------------------------

◘•◘اشعار شهادت امام هادی النقی(ع)◘•◘

عالم نشست در غم معصوم دیگری
در روضه های غربت محروم دیگری
پا بر زمین کشیدن مسموم دیگری
ملعون دیگری پی مظلوم دیگری

بر سر نشست حال و هوای زیارتش
پر میزنم به سامره پابوس حضرتش

تنهاترین غریب زمانه چه خسته ای
در کاروان سرای گداها نشسته ای
آقا چقدر پیر شدی و شکسته ای
هرشب بیاد مادر خود چشم بسته ای

در سامرا چه میکنی ای ساکن بهشت
حیف از شما کنار حرامیِ بد سرشت

قلبم شکست حرمتتان را عدو شکست
بردند تا شبانه تو را مردمان پست
با طعنه می تعارفتان کرد مرد مست
اینها تمام زیر سر شام و کوفه است

ملعون توان درک شما را نداشته
حیوان هم از محبتتان بهره داشته

حیدر شدی دوباره به کوچه کشاندنت
بودند خود سوار و پیاده دواندنت
با لحن بد و طعنه و دشنام خواندنت
در مجلس شراب مکرر نشاندنت

آقا تو مرد بودی و طاقت نداشتی
هشتاد و چار زن که به دورت نداشتی

هرچند زخم خوردی و آزار دیده ای
اما بگو سه ساله ی تبدار دیده ای؟
سیلی و تازیانه ی اغیار دیده ای؟
ناموس خویش را سر بازار دیده ای؟

سنگی نشست ناخن پایت شکسته شد
راه نفس به سینه تان سخت بسته شد

با پای زخم خورده عجب کار مشکل است
دنبال نیزه ی سر دلدار مشکل است
دیدن زدیده ای که شده تار مشکل است
لکنت زبان گرفتن و گفتار مشکل است

از شام گفتم و به دلم این حواله شد
وقتی گریز روضه ام ازیک سه ساله شد

دختر سه ساله ای که شبیه ستاره بود
قدی نداشت،زخم تنش بی شماره بود
درد سرش به زیر سر گوشواره بود
طفلک حجاب روی سرش پاره پاره بود

بر روی خاک یاد عمو بدر می کشد
از زخم های زجر و سنان زجر میکشد

شاعر : علی اکبر نازک کار

-----------------------------------

◘•◘اشعار شهادت امام هادی النقی(ع)◘•◘

وقتي خدا وجود تو را چون خدا كشيد
ما را براي دور تو بودن گدا كشيد
تا اينكه اين زمين به نظر جلوه گر شود
از جنس نور با قلمش سامرا كشيد
هر چه كه دور توست يقينا گران بهاست
حتي غبار صحن تو را از طلا كشيد
اين جامعه ز جامعه ي تو كبير شد
بايد كه خط به دورِ به غير از شما كشيد

رحمت كند خدا پدرم را كه از قديم
دست مرا گرفت و به سمت شما كشيد
شش گوشه دارها همه مثل هم اند پس
بايد براي تو كفن از بوريا كشيد
خوردي زمين فداي تو يا ايهاالعزيز
تا يك حرام زاده عباي تو را كشيد

اين غربت تو مضحكه اين و آن شده
حرفي نزن كه دشمن تو بد دهان شده

حرفي نزن كه با تو مدارا نمي شود
اين پاره جگر كه مداوا نمي شود
گريه نكن بهانه بدست كسي نده
يك مرد بين اين همه پيدا نمي شود
رنگ تنت عوض شده و آب رفته اي
يك نصف روز...آن قد و بالا...نمي شود
اينگونه روي خاك دگر دست و پا نزن
راه گلوي تو بخدا وا نمي شود
پاشو ببين حسن چقدر گريه مي كند
از روي قبر خاكي تو پا نمي شود
اما خدارو شكر كه در اين ميانه ها
ديگر سر عباي تو دعوا نمي شود

گرچه تمام عمر تو دور از وطن شدي
اما خداروشكر كه آقا كفن شدي

باران نيزه نيزه به جان شما نبود
بر سينه ات كه داغ جوان شما نبود
راحت نفس زدي دم آخر قبول كن
سر نيزه اي ميان دهان شما نبود
تير سه شعبه اي كه نيامد به سينه ات
مانند حرمله كه زمان شما نبود
بزم شراب رفتي و اما خدارو شكر
همراهتان كه دختركان شما نبود

بزم شراب برده فروشي عزيز شد
در اين ميانه حرف خريد كنيز شد

شاعر : یاسین قاسمی

-----------------------------------

◘•◘اشعار شهادت امام هادی النقی(ع)◘•◘

در پادگان غربتش ماندم، از غصه آزادی نمی خواهم
وقتی حریمش رنگ غم دارد، من رنگ آبادی نمی خواهم
گرچه کبوتر در قفس دائم، فکر و خیالش روز آزادی است
من جلد صحن سامرا هستم از بند، آزادی نمی خواهم
هر عاشقی از چای این جا خورد، زیر لبش این جمله را می گفت:
ته مانده ی چای شما عشق است، حلوای بغدادی نمی خواهم
عشاق دورش گرچه‌ کم اما، در رتبه هریک لشکری هستند
شاگرد عشاق حرم هستم، شیرین و فرهادی نمی خواهم
وقتی اذان دیگران صوتش آمد میان صحن ها گفتم:
یارب همین حس شنیدن را هرچند تو دادی... نمی خواهم
زیباترین نام جهان هادی، ذکرم شده در هر زمان هادی
جز نام زیبای امام خود، اذکار و اورادی نمی خواهم
اصلا بهشت ارزانی زاهد، انعام جنت قسمت عابد
فردای محشر من سکونتگاه، جز جنت الهادی نمی خواهم
هستم اگر کوچک تر از این عشق، بیمارم و در به در از این عشق
من راضیم از عاشقش بودن، باور کن امدادی نمی خواهم
خونم بریزد در حرم ای کاش، در صحن های محترم ای کاش
شمشیر غیر از حضرتش هرگز ،جز دوست صیادی نمی خواهم

شاعر : محمد جواد شیرازی

-----------------------------------

هنوز پرده نيانداختيم امير شديم
هنوز جلوه نکرديم بى نظير شديم
فقير خانه مايند بندگان خدا
براى آنکه خداوند را فقير شديم
غذاى سفره ما از تجليات خداست
شبانه روز ازين سفره بود سير شديم
بلند شانه ما را بلا شکسته نکرد
از اشتياق خدا بود زود پير شديم
همين که ريخته شد خون ما به جوش آمد
پس از شهيد شدن چند تا غدير شديم
به جان خويش خريديم درد را اما
براى دوستمان جوشن کبير شديم
اگرچه بسته شود دست ما ولى باز است
به دست بسته مان باز دستگير شديم
قرار بود اگر حرف بد به ما بزنند
چرا شهيد شديم و چرا اسير شديم؟!!!
درست وقت زمانش به آسمان رفتيم
نه زود آمده بوديم ما نه دير شديم

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

منبع:سایت فرهنگی مذهبی مردمی یارگمنام